Materia nieZŁOMna - na wystawie Veroniq Zafon prezentuje kilkadziesiąt swoich fotografii wykonanych do kolejnych edycji ekskluzywnego kalendarza śląskiej firmy Olmet. Ekspozycja podsumowuje trzy jego edycje, które zostały opatrzone tytułami: Materia nieZŁOMnie piękna, Materia nieZŁOMnie inspirująca i ostatnio powstałego cyklu - Materia nieZŁOMna, który to został okrzyknięty polską odpowiedzią na kalendarz PIRELLI.

fot. Veroniq Zafon

Fotografie Veroniq Zafon to subtelne czarno-białe akty, przedstawiające wygimnastykowane młode tancerki na tle martwej materii – złomu. Kontrast pomiędzy starymi, zużytymi przedmiotami a pięknem kobiecego ciała, budzi skojarzenia wanitatywne. Świetność każdej rzeczy przemija niezależnie od jej struktury i charakteru, a relikty przeszłości, które można znaleźć na złomowisku wymownie nam o tym przypominają.

fot. Veroniq Zafon

Tytułowa „NieZŁOMna materia” jest motywem wiodącym tryptyku, na który składają się trzy fotograficzne cykle. Maszyna do szycia, magiel, żelazko z duszą, stara pralka i inne porzucone, niechciane stare rzeczy codziennego użytku, które wylądowały na złomowisku - są „bohaterami” pierwszego. Drugi cykl przedstawia przetworzone znaleziska, pełniące funkcję kobiecej biżuterii – często ciężkiej, nieporadnej i nieproporcjonalnej, wykonanej z elementów zgniecionego złomu. W trzeciej serii, z przeogromnych stert odpadów, zostały wyłowione symboliczne dla Górnego Śląska przedmioty, jak: koła z szybów górniczych, liny wyciągające wózki z węglem, części kombajnów górniczych, szyny i inne „górnicze akcesoria”.

Symbolika prac Veroniq Zafon jest ambiwalentna, z jednej strony mamy do czynienia ze wskrzeszaniem zapomnianych przedmiotów, z drugiej zaś widzimy poetycki dokument, zmuszający do refleksji nad kruchością każdego bytu, określonego czasem jego fizycznego trwania.

fot. Veroniq Zafon

Prowokacja do intelektualnej gry
(…) Na fotografiach Veroniq Zafon zewnętrzna powłoka modelki - chociaż niewątpliwie atrakcyjna - przestaje być zwykłym przedmiotem pożądania czy w najlepszym przypadku estetycznej kontemplacji, staje się natomiast równorzędnym z innymi elementem konstrukcji obrazu. Jest to czysty przykład dyfuzjonizmu fotograficznego, czyli połączenia przeciwstawnych sobie składników w nową całość, autonomiczny byt, który nie jest nosicielem tradycyjnych przedmiotowych treści. Ta synteza sprzecznych wizualnie ze sobą „mas kompozycyjnych”, jak to nazywał Witkacy, skuteczne oderwanie przez Zafon fotografowanych obiektów od ich dotychczasowych życiowych znaczeń, nadało kompozycjom z ciała, maszyn, urządzeń i ich części znaczenia subiektywne a rzeczom często zdegradowanym, porzuconym, estetycznie uśmierconym, wartość równą wytworom artystycznym. Nastąpiła zamiana profanum w sacrum, co udaje się nie wszystkim tym, którzy mierzą się z artystycznym tworzywem, a już szczególnie rzadko udaje się to fotografom. Veroniq Zafon dzięki wyobraźni, dyscyplinie formalnej, warsztatowej precyzji a także humorowi, udało się stworzyć dzieła sztuki - sztuki nie tylko o charakterze kontemplacyjnym, ale tej wyższej, aktywizującej skojarzenia, emocje, prowokującej odbiorcę do intelektualnej gry…(…).
Tomasz Sobieraj
Veroniq Zafon urodziła się w 1975 r. w Bytomiu, gdzie mieszka i tworzy. Jej fotografie aktu, portretu, tańca, czyli cała twórczość poświęcona jest kobietom. Inspirację tańcem czerpie z rodzinnego Bytomia, który jest „europejską stolicą teatru tańca”. Takie przedsięwzięcia i instytucje, jak: Międzynarodowa Konferencja Tańca Współczesnego, Festiwal Sztuki Tanecznej, Szkoła Baletowa im. Ludomira Różyckiego, Śląski Teatr Tańca czy Opera Śląska mają wpływ na kształtowanie się jej twórczej wrażliwości i artystyczny rozwój. Artystka organizowała i brała udział w wielu prestiżowych wystawach i przedsięwzięciach, jest np. twórczynią scenariusza i spektaklu „Olena i czarny kot” www.olenaiczarnykot.fotea.pl. Jest też laureatką wielu nagród i wyróżnień w konkursach fotograficznych. Jej fotografie publikowane były między innymi w magazynie VIVA, Playboy, Dance For Place, niezależnym magazynie kreatywnej fotografii Camerapixo, Gazecie Wyborczej. Zajmuje się również działalnością dydaktyczną - prowadzi warsztaty fotograficzne dla młodzieży.
Strony artystki: www.veroniqzafon.iportfolio.pl, www.veroniqzafon.fotea.pl

Zobacz także:
Zdjęcia, które kłamią?
Fotografowanie pejzażu zimowego
Wyniki 56 edycji World Press Photo
Rozbudź wyobraźnię, zrób zbliżenie
Finaliści Sony World Photography Awards 2013
WYWIAD: dzieci ze Sri Lanki w obiektywie Izy Urbaniak
Kompakty z wymiennym obiektywem - co nowego?
World Press Photo - od narodzin do dnia dzisiejszego
Bądź futrografem, czyli o fotografowaniu zwierząt
Smakowite zdjęcia – poradnik fotografowania żywności
6 porad o tym, co i jak fotografować po ciemku
Patagonia – fotograficzna podróż marzeń
Kolor w fotografii – może pomóc!