Szwajcaria to jeden z najbogatszych krajów na świecie nie tylko jeśli chodzi o zasoby finansowe. Natura nie poskąpiła Szwajcarom pięknych krajobrazów, gór, jezior i dolin, o których zachowanie w jak najbardziej naturalnym stanie dbają oni jako rzadko który naród na świecie. Idea ochrony przyrody dla przyszłych pokoleń zapisana została przez nich nawet w konstytucji. Jest to zatem wspaniały kraj na fotograficzną wyprawę i trudno się dziwić, że Olympus zdecydował się wybrać tę część Europy na miejsce testu swoich najnowszych obiektywów systemu Mikro 4/3. Zobaczcie i przeczytajcie naszą relację z tego niezwykle owocnego w udane zdjęcia wyjazdu, choć jak na bogactwo plenerów, jakie może zaoferować ten kraj zdecydowanie zbyt krótkiego.

Koziorożców szukaj w Gryzonii, a zdjęcia rób obiektywami ZUIKO
Regionem, od którego rozpoczęliśmy poznawanie Szwajcarii, był położony na wschodzie kraju bardzo górzysty kanton Gryzonia, w którym swe źródła ma rzeka Ren. Tutaj też znajduje się jedyny w tym państwie park narodowy, którego niektóre obszary górskie znajdują się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Tam też prowadził szlak naszej wycieczki. Kilkugodzinna wędrówka przez Alpy dała nam nie tylko możliwość obserwowania pasących się na zboczach koziorożców (te niestety były na tyle daleko, że aby je zobaczyć, należało skorzystać z lunety), ale pozwoliła również sprawdzić, jak spisują się w praktyce dwa nowe zoomy – szerokokątny M. ZUIKO DIGITAL ED 9–18 mm F4.0–5.6 (odpowiednik 18–36 mm) oraz M. ZUIKO DIGITAL ED 14–150 mm F4.0–5.6 (odpowiednik 28–300 mm). Ten pierwszy pozwalał dokumentować piękno rozległych krajobrazów, drugi zaś rejestrować odległe szczyty i wyłapywać detale.

M. ZUIKO DIGITAL ED 9–18 mm F4.0–5.6 – kompaktowe rozmiary i niewielka waga to mocne atuty tego szerokokątnego zoomu.

M. ZUIKO DIGITAL ED 9–18 mm F4.0–5.6 – szeroki i kompaktowy
System Mikro 4/3 charakteryzuje się współczynnikiem pozornego wydłużenia ogniskowej 2x, co oznacza, że wartości ogniskowych uznawanych w aparatach na film małoobrazkowy za szerokokątne w przypadku cyfrowych modeli Olympusa wcale już takie nie są. Dlatego też japoński producent, chcąc umożliwić fotografowanie rozległych krajobrazów czy też wykonywanie zdjęć w pomieszczeniach, skonstruował szerokokątny zoom M. ZUIKO DIGITAL ED 9–18 mm F4.0–5.6 o efektywnej ogniskowej wynoszącej 18–36 mm. Obiektyw ten jest bardzo kompaktowy – waży zaledwie 155 g, a jego długość po wsunięciu soczewek do środka tubusu nie przekracza 50 mm. Poza niewielkimi wymiarami i małą wagą warto zwrócić uwagę także na jego minimalną odległość ogniskowania, która wynosi zaledwie 15 cm. Pozostałe zalety to szybki i cichy autofokus (szczególnie ważne dla osób, które będą chciały korzystać z tego obiektywu przy kręceniu filmów), duża ostrość rejestrowanego obrazu, przyzwoita jakość wykonania (np. metalowy bagnet) i wewnętrzny mechanizm ostrzenia, ułatwiający korzystanie z filtrów o standardowej średnicy 52 mm. Widoczną dystorsję beczkowatą przy najszerszej ogniskowej (którą koryguje oprogramowanie aparatu przed zapisaniem zdjęcia do pliku JPEG) kompensuje natomiast duża odporność tego szkła na powstawanie efektu flary przy fotografowaniu pod słońce i to pomimo tego, że producent nie wyposażył tego obiektywu w osłonę przeciwsłoneczną. Konkurencyjny Panasonic Lumix G Vario 7–14 mm taką posiada, daje też nieco ostrzejszy obraz w narożnikach kadru, ale jest za to większy i dwukrotnie droższy od ZUIKO.

Poniżej kilka zdjęć zrobionych obiektywem M. ZUIKO DIGITAL ED 9–18 mm F4.0–5.6 i aparatem Olympus PEN E-P1. Wszystkie fotografie wykonane zostały z filtrem artystycznym "fotografia otworkowa", a pod każdym zdjęciem znajdują się informacje o ekspozycji oraz link do oryginalnej fotografii w dużej rozdzielczości uzyskanej poprzez konwersję pliku RAW do formatu JPEG w programie Olympus Master 2 (już bez użycia filtra).