Wybór układu zapłonowego
Przed przystąpieniem do przeróbki lampy i podjęciem decyzji, co do niezbędnych zakupów konieczne będzie najprawdopodobniej zerknięcie do wnętrza lampy by przyjrzeć się, jaki układ elektryczny został tam oryginalnie zastosowany. W naszym wypadku odkręcenie tylnej pokrywy panelu nie dało nam zbyt wielu użytecznych informacji – cała elektryka zamontowana jest tak, iż niewiele można było zobaczyć.

Na tym etapie zdjęcie tylnej pokrywy da nam niewiele – wszystkie połączenia elektryczne poprowadzone są od przodu.

Niezbędne zatem okazało się zdjęcie odbłyśników znajdujących się za świetlówkami – po ich uprzednim demontażu. Jak się okazało, również w trakcie zasadniczej przeróbki była to właściwa (przynajmniej w pierwszej fazie operacji) droga dostępu do wnętrza urządzenia.

Przed demontażem odbłyśników delikatnie zdejmujemy świetlówki. By to uczynić, musimy odblokować styki wciskając czerwony przycisk.

Wewnątrz znajdują się trzy podwójne układy zapłonowe nieokreślonej bliżej produkcji. Każdy z nich podłączony jest do osobnego włącznika, co pozwala na włączanie świetlówek parami, i uzyskanie w ten sposób trójstopniowej regulacji jasności świecenia. Między innymi z tego powodu zdecydowaliśmy się na odwzorowanie oryginalnego układu i zakup trzech podwójnych stateczników Vossloh-Schwabe ELXc 254.865. Nie są to oczywiście jedyne, które spełniają nasze wymagania, mogą to być np. OSRAM QTP-DL 2X55.

Układy zapłonowe znajdujące się wewnątrz panelu to tanie stateczniki chińskiej produkcji.

Stateczniki ELXc (QTP-DL również) mają jednak zupełnie inne wymiary, niż oryginalnie zastosowane przez producenta co powoduje, iż konieczne są przeróbki nie tylko elektryczne, ale i mechaniczne. W pierwszym momencie rozważaliśmy wykonanie w kątownikach, na których zamontowane były oryginalne układy zapłonowe, wycięć o odpowiednim przekroju, w które zmieściłyby się następnie stateczniki ELXc, zrezygnowaliśmy jednak z tego pomysłu. Po pierwsze, zmniejszyłoby to sztywność konstrukcji, do której przymocowane są stateczniki. Po drugie – może nawet ważniejsze – byłoby to bardziej pracochłonne, niż przesunięcie samych kątowników w odpowiednie miejsce. Na szczęście miejsca wewnątrz panelu jest dość na przeprowadzenie takiej operacji.

Jak widać, wymiary nowych stateczników zmuszają nas do przerobienia podtrzymującej je konstrukcji.

Zanim jednak przystąpimy do dalszych prac "rozbiórkowych", dobrze będzie zaplanować dalszy przebieg całej operacji. Proponowany przez nas w dalszej części artykułu nie jest oczywiście obowiązkowy, jednak pozwala uniknąć bałaganu który nastąpi, jeśli zbyt wcześnie zdemontujemy poszczególne elementy.