Automatyzacja – Adobe Photoshop
Choć tworzenie znaku wodnego jest czynnością prostą, dobrze jest ją sobie nieco ułatwić. Wykorzystamy fakt, że zamieszczane przez nas w galeriach internetowych zdjęcia mają zazwyczaj pewne ustalone rozmiary. Jeżeli nawet prezentowane przez nas fotografie mają różne proporcje boków, to zazwyczaj staramy się, aby były one zbliżonej wielkości. Przy okazji ułatwi to nam też szybsze nakładanie znaku wodnego na zdjęcia. Na przykładzie Photoshopa CS2 pokażemy, jak zautomatyzować obie te czynności – dopasować wielkości zdjęć oraz zabezpieczyć je znakiem wodnym. Narzędzie, które wykorzystamy nosi nazwę Zadań lub Akcji (w wielu innych programach do obróbki grafiki takich, jak Paint Shop Pro nazywa się je Skryptami). Jest to zarejestrowany przez program szereg czynności, które jedną komendą można później powtórzyć na dowolnej liczbie plików graficznych. Nasza przykładowa akcja będzie dwuelementowa: na początek zdjęcie zostanie zmniejszone tak, aby jego szerokość wynosiła 1024 piksele, a następnie w prawym dolnym rogu obrazu zostanie umieszczony półprzezroczysty, jasny napis z imieniem i nazwiskiem.
Rozpoczynamy od otwarcia w programie przykładowej fotografii, która posłuży nam za wzorzec do dalszej obróbki. Odnajdujemy w oknach z narzędziami to, w którym znajduje się zakładka Actions (Zadania) i aktywujemy ją. Jeżeli jej nie ma na ekranie, wybieramy z menu Window | History (Okno | Historia). Klikamy przycisk Create New Action (Utwórz nowe zadanie) i w nowootwartym oknie wprowadzamy nazwę naszego skryptu – „Znak wodny”. Dobrze jest umieścić go w innym katalogu niż Default Actions (Zadania domyślne) – w tym celu klikamy wcześniej Create New Set (Utwórz nowy zestaw). Po wciśnięciu przycisku Record (Nagrywanie), nasze działania będą rejestrowane, więc musimy być precyzyjni.

Paleta z zadaniami znajduje się w tym samym oknie, co uruchamiana domyślnie w programie paleta historii. Dla konstruowanych przez siebie skryptów warto przeznaczyć osobny katalog, aby uniknąć bałaganu.

Prawym przyciskiem myszki klikamy na belkę tytułową zdjęcia i wybieramy opcję Image Size (Rozmiar obrazka) lub wciskamy kombinację klawiszy [Alt]+[Ctrl]+[I]. W polu Width (Szerokość) wpisujemy 1024, upewniwszy się wcześniej, że opcja Constrain Proportions (Zachowaj proporcje) jest aktywna. Po wciśnięciu OK zobaczymy, że nie tylko obraz się zmniejszył, ale też w polu akcji pod tytułem „Znak wodny” pojawiła się pierwsza czynność.

Jeżeli podczas nagrywania akcji przeskalujemy obraz uaktywniając opcję Constrain Proportions i podając tylko jeden nowy wymiar, wówczas następne zdjęcie, na którym użyjemy tego skryptu zostanie potraktowane tak samo. Pierwotna wielkość i stosunek długości boków fotografii nie będą miały żadnego znaczenia.

Z palety Tools (Narzędzia) wybieramy Horizontal Type Tools (Tekst poziomy). W jego opcjach wybieramy Right align text (Wyrównanie tekstu do prawej), interesującą nas czcionkę i jej rozmiar, a kolor znaków przestawiamy na biały. Następnie w prawym dolnym rogu zdjęcia zaznaczamy prostokątne pole, w którym zmieści się nasz podpis i wprowadzamy tekst. Przed potwierdzeniem powinniśmy jeszcze tylko dopasować wielkość i położenie napisu tak, aby dokładnie odpowiadał naszym oczekiwaniom.

Napis jest gotowy i znajduje się w dobrym miejscu, jest jednak zbyt widoczny. Kolejnym i ostatnim krokiem będzie zamaskowanie go w tle.

Na palecie Layers (Warstwy) odnajdujemy warstwę z naszym napisem i klikamy ją prawym przyciskiem myszki. Z menu kontekstowego wybieramy opcję Blending Options (Opcje mieszania). W polu General Blending (Mieszanie ogólne) znajduje się suwak Opacity (Krycie). Zmniejszamy jego wartość, dopóki nie uzyskamy w pełni zadowalającego nas efektu (w naszym przykładzie jest to 24%). Po potwierdzeniu zmian możemy wyłączyć rejestrowanie akcji klikając przycisk Stop playing/recording (Zatrzymaj wykonywanie lub nagrywanie) na palecie Actions (Zadania). Nasza akcja jest już gotowa.

Wartość parametru Opacity należy dobrać eksperymentalnie, w zależności od zdjęcia i naszych wymagań. Jeżeli zdarzy się, że dla któregoś z naszych zdjęć będzie on niewłaściwy, zawsze możemy go poprawić.

W warsztacie tym świadomie pominąłem kilka istotnych elementów obróbki obrazu, jak np. wyostrzanie fotografii po zmniejszeniu. Czynność tę naturalnie da się zautomatyzować, ale nie polecam tego, gdyż każde zdjęcie powinno być ostrzone indywidualnie. Z tego samego powodu pod koniec obróbki nie łączyliśmy ze sobą warstwy obrazu z napisem. Tę ostatnią czynność powinniśmy wykonać dopiero przed zapisaniem fotografii w formacie JPEG, aby móc dokonać ewentualnych poprawek.