Nowości w obsłudze
Po lewej stronie wizjera znajdziemy natomiast nowość w aparatach Nikona – podwójne pokrętło trybów fotografowania i trybów wyzwalania migawki, znajdujące się na górnej ściance po lewej stronie wizjera. Jego wewnętrzna część odpowiada funkcjonalnie pokrętłu z modeli amatorskich (choć zawiera nowe pozycje, co widać na poniższej animacji), zewnętrzny pierścień odpowiada natomiast pierścieniowi trybów wyzwalania migawki znanemu z D3/D300/D700. Również wybór dostępnych trybów odpowiada temu z modeli profesjonalnych, mamy do dyspozycji zarówno tryb cichy (Quiet), dwie szybkości zdjęć seryjnych, jak i wstępne podnoszenie lustra (to ostatnie można również połączyć z samowyzwalaczem). Przed przypadkowym obróceniem pierścienia zabezpiecza przycisk blokady, dzięki temu nie zmienimy ustawień aparatu zahaczając nim np. o ubranie czy torbę.





W tym kontekście zaskakuje nieco pokrętło trybów fotografowania – oprócz wyboru klasycznych trybów P/A/S/M znajdziemy na nim pozycję Scene, dającą dostęp do kilkunastu trybów tematycznych oraz całkowicie automatyczny tryb "zielony". Gdy się jednak zastanowić, jest to w pełni uzasadnione – nawet najbardziej wymagający i doświadczeni fotoamatorzy mają również rodziny i znajomych, którzy chcieliby czasem skorzystać z aparatu...

Po ustawieniu pozycji Scene odpowiedni program tematyczny wybieramy obracając pokrętło sterujące.

Ukłonem w kierunku bardziej wymagających użytkowników są natomiast dwa zestawy ustawień własnych. Nie są one co prawda podzielone na sekcje ustawień fotografowania i ustawień użytkownika, jak w profesjonalnych modelach Nikona, ale to akurat w modelu amatorskim należy zaliczyć na plus, gdyż upraszcza obsługę. Są one za to szybko dostępne, właśnie za pomocą pokrętła trybów fotografowania, oznaczone na nim jako pozycje U1 i U2. Co ważne, w ramach ustawień użytkownika zapamiętywane są również parametry dotyczące filmowania.
Podobnie jak modele profesjonalne oraz amatorski D90, nowy D7000 wyposażony został w dwa wyświetlacze LCD. Wspomniany już wcześniej górny, monochromatyczny pokazuje przegląd najważniejszych ustawień, tylny natomiast (3-calowy, zbudowany z 920 tys. pikseli) pokazuje wszystkie parametry pracy aparatu. Analogicznie jak w D3/D300/D700, korzystając z przycisku Info można również płynnie przejść do trybu zmiany tych parametrów, które nie mają własnego przycisku/pokrętła na obudowie (aktywna opcja opisana jest stosowną podpowiedzią), brak natomiast animowanego trybu wyświetlania, charakterystycznego dla modeli amatorskich, ani tym bardziej trybu Guide – to wyraźnie pokazuje, iż nie jest to aparat adresowany do początkujących.

Za pomocą przycisku Info mamy szybki dostęp do 10 wybranych ustawień aparatu.

Elementem znanym już z innych lustrzanek Nikona jest sztuczny horyzont. Warto jednak nadmienić, że możemy z niego korzystać zarówno fotografując z wykorzystaniem wizjera optycznego (wówczas wywołujemy go poprzez menu), jak i w trakcie korzystania z podglądu LiveView czy filmowania. W tym ostatnim wypadku jest to szczególnie przydatne, gdyż pozwala uniknąć przechylania aparatu w trakcie panoramowania.

Z elektronicznej poziomicy możemy korzystać też w podglądzie LiveView i w trakcie filmowania.

Co dwie karty, to nie jedna
Po prawej stronie korpusu znajdziemy dużą pokrywę gniazd kart pamięci. Jej rozmiar sugerować może, iż pod nią znajdziemy gniazdo kart CF, jednak D7000 korzysta z kart SD/SDHC/SDXC. Wielkość pokrywy nie jest jednak nieuzasadniona – pod nią znajdziemy dwa bliźniacze gniazda kart pamięci. I znów: wykorzystanie kart SD jest powszechne wśród aparatów amatorskich, jednak dwa gniazda to rozwiązanie typowe dla modeli profesjonalnych. Z nich też żywcem zaczerpnięty został sposób ich obsługi: mogą pracować równolegle, zapis na drugą kartę może następować po zapełnieniu pierwszej, bądź zdjęcia w formacie RAW lądować mogą na jednej, a JPEG-i na drugiej. Można również wybrać, na której z kart zapisywane będą nagrywane filmy.

Podwójne gniazdo kart pamięci to rozwiązanie zaczerpnięte z aparatów profesjonalnych.

Kieszonkowy pancernik
O odporności aparatu na brutalne traktowanie decyduje to, czego na pierwszy rzut oka nie widać, czyli materiały, z których został zbudowany. W aparatach amatorskich normą jest, że zarówno szkielet, jak i powłoka zewnętrzna wykonane są z tworzyw sztucznych. W aparatach profesjonalnych ich miejsce zajmują w dużej mierze stopy magnezu.


D7000 jest pod tym względem konstrukcją środka: co prawda jego szkielet wykonano z tworzywa, ale już zewnętrzne części obudowy są metalowe. Dzięki temu uzyskano zwiększoną odporność na udary mechaniczne przy zachowaniu rozsądnej masy aparatu.
Przed niekorzystnym wpływem kurzu i wilgoci wnętrze aparatu chronią uszczelnienia połączeń elementów obudowy oraz pokręteł i przycisków. W odpowiednie uszczelnienia wyposażone są również pokrywa kryjąca gniazda kart pamięci oraz klapki, pod którymi schowane są złącza USB oraz A/V.

Dzięki uszczelnieniom połączeń korpusu, pokręteł i przycisków, aparatem Nikon D7000 bez obaw można robić zdjęcia w warunkach wysokiego zapylenia.