Format formatowi nierówny
Co jednak począć, gdy wykonaliśmy zdjęcie "idealne", takie, które przy proporcjach kadru 4:3 ma akurat idealną (naszym zdaniem) kompozycję, i przy przekadrowaniu może jedynie stracić? Nie pozostaje nam nic innego, jak poszukać fotolabu, który dysponuje maszyną pozwalającą na uzyskanie odbitek o "cyfrowych" (tak zwykle są określane) proporcjach kadru – a więc 4:3. Na szczęscie takich punktów jest coraz więcej.
Niestety, formaty odbitek opuszczających maszyny często maja mało wspólnego nie tylko z proporcjami 4:3, ale i 3:2. Wynika to w dużej mierze z tego z faktu, że jeden z wymiarów odbitki zdeterminowany jest szerokością roli papieru, z jakiej są odcinane. Powoduje to, że proporcje odbitki rzadko odpowiadają "ideałowi". Nie jest to bynajmniej żadna przypadłość czasów "cyfrowych" – z dokładnie taką samą sytuacją mieliśmy do czynienia przy wykonywaniu odbitek z tradycyjnych negatywów. Wówczas jednak mało komu chciało się przyglądać dokładnie każdej klatce negatywu i porównywać ją z uzyskaną odbitką. Dziś dociekliwych nie brak – zawsze znajdzie się ktoś, kto powiększy maksymalnie zdjęcie i "odkryje", że odbitka została przekadrowana. Tymczasem owo przekadrowanie niemal zawsze jest konieczne – jak już wspomnieliśmy, proporcje odbitek oferowane przez maszyny w fotolabach zwykle odbiegają od nominalnych 4:3 i 3:2. Jeśli zatem chcemy, by efekt uzyskany na odbitkach otrzymanych z fotolabu odpowiadał naszym zamierzeniom, musimy odpowiednio przystosować nasze zdjęcia.
Pierwszym etapem będzie wybór odpowiedniego formatu odbitki. W tym celu jednak musimy odwiedzić (fizycznie bądź internetowo) nasze laboratorium, i dowiedzieć się, jakie formaty odbitek mogą nam zaoferować. Od tego bowiem będzie zależeć, do jakich dokładnie proporcji kadru będziemy musieli się dostosować.
O ile formaty odpowiadające proporcjom 3:2 są ustandaryzowane i te same niezależnie od producenta fotolabu, to z ich "cyfrowymi" mutacjami już tak dobrze nie jest, i ich dokładne wymiary mogą się różnić w zależności od producenta i oprogramowania maszyny. Dlatego warto sprawdzić, jakie dokładnie wartości odpowiadają odbitkom oferowanym przez wybrany przez nas punkt usługowy. Dla ułatwienia podajemy poniżej najczęściej spotykane, typowe wartości.

Formaty odbitek fotograficznych
format	wysokość	szerokość	wysokość	szerokość	proporcje
9×12 cm	89 mm	120 mm	1051 px	1417 px	4:3
9×13 cm	89 mm	127 mm	1051 px	1500 px	3:2
10×14 cm	102 mm	136 mm	1204 px	1606 px	4:3
10×15 cm	102 mm	152 mm	1204 px	1795 px	3:2
13×16 cm	127 mm	160 mm	1500 px	1889 px	4:3
13×18 cm	127 mm	178 mm	1500 px	2102 px	3:2
15×20 cm	152 mm	203 mm	1795 px	2397 px	4:3
15×21 cm	152 mm	216 mm	1795 px	2551 px	3:2
18×24 cm	180 mm	240 mm	2125 px	2834 px	4:3
20×25 cm	203 mm	254 mm	2397 px	3000 px	niestandardowy
21×25 cm	216 mm	254 mm	2551 px	3000 px	niestandardowy
21×28 cm	216 mm	280 mm	2551 px	3307 px	4:3
21×30 cm	210 mm	297 mm	2480 px	3507 px	3:2
25×30 cm	254 mm	300 mm	3000 px	3543 px	niestandardowy
25×38 cm	254 mm	381 mm	3000 px	4500 px	3:2

W powyższej tabeli przyjęliśmy, że rozdzielczość obrazu na wykonywanej odbitce wynosi 300 DPI (punktów na cal) – jest to wartość typowa dla obrazów oglądanych "na wyciągnięcie ręki". Wartość tę możemy zwiększyć, czego efektem będzie niewielkie poprawienie szczegółowości obrazu, jednak kosztem jego rozmiarów – odbitka będzie po prostu mniejsza. Drugim ograniczeniem są techniczne możliwości maszyny wykonującej odbitki – większość z nich naświetla odbitki właśnie z rozdzielczością 300 DPI, i próba naświetlenia zdjęcia o większej rozdzielczości nie da żadnych pozytywnych rezultatów – oprogramowanie maszyny i tak będzie musiało przetworzyć zdjęcie do rozdzielczości 300 DPI.