Poradnik kupującego ABC fotografii – kompozycja
Strona główna  >  Praktyka  >  Porady praktyczne  >  Poznaj swoją lustrzankę: metody pomiaru światła


Jeśli chcesz być na bieżąco z tym,
co dzieje się w świecie fotografii oraz otrzymywać informacje o nowych artykułach publikowanych w naszym serwisie, zapisz się do FOTOlettera.


Zapisz Wypisz

Porównywarka Porównywarka kompaktów Porównywarka kompaktów Porównywarka lustrzanek Porównywarka obiektywów
Czy wiesz, że ...
Olympus E-3 potrafi sterować bezprzewodowo aż dziewięcioma lampami błyskowymi jednocześnie?
Polecamy

Patagonia 2012

FotoGeA.com O fotografowaniu i podróşach

Akademia Fotoreportażu

FotoIndex

Chronoskron

Foto moon pl
 
Kurs Fotografii Warszawa

Poznaj swoją lustrzankę: metody pomiaru światła
Autor: Marcin Pawlak


« poprzednia strona 1|2|3 następna strona »

Pomiar centralnie ważony
Pomiar centralnie ważony (center weighted) obejmuje cały obszar kadru lub jego znaczną część, jednak największa waga (zwykle 60–75%) przypisywana jest centrum sceny. W niektórych aparatach (np. lustrzankach cyfrowych Nikona) średnicę pola centralnego regulować można w dość dużym zakresie. Ten typ pomiaru światła jest szczególnie przydatny, gdy fotografowany obiekt znajduje się w centrum kadru lub wypełnia jego znaczną część. Opisywany tutaj sposób pomiaru oświetlenia dominował w fotografii przed upowszechnieniem się pomiaru matrycowego, a jego skuteczność dochodząca do 90% uznawana była wówczas za bardzo dobrą.

Pomiar centralnie ważony pod uwagę bierze jasność całego kadru jednak największą wagę (zwykle 60-75 procent) przypisuje do pola centralnego.

Pomiar centralnie ważony może sprawiać problemy, gdy fotografowana scena jest niesymetrycznie podzielona na odmiennie oświetlone części (np. krajobraz z bardzo jasnym niebem). Z racji sposobu pomiaru najlepiej sprawdza się przy zdjęciach o kompozycji centralnej. Jego zaletą jest duża przewidywalność, dzięki czemu jest dość łatwy do opanowania nawet przez początkujących fotografów.

Przewidywalność efektów pracy pomiaru centralnie ważonego jest większa niż pomiaru matrycowego i efektywnie może być wykorzystywana nawet przez początkujących fotoamatorów.

Pomiar punktowy
Pomiar punktowy obejmuje od 1 do 3% fotografowanej sceny, z reguły obejmując centrum kadru. Pozwala na precyzyjne określenie oświetlenia poszczególnych elementów kadru i rozpiętości tonalnej całej sceny. Przydaje się przy ujęciach o bardzo kontrastowym oświetleniu, jednak wymaga dużej wprawy i świadomości sposobu jego działania.

Pomiar punktowy bierze pod uwagę jasność jedynie niewielkiego fragmentu fotografowanego obrazu.

Ten sposób pomiaru światła jest zwykle wybierany przez bardziej doświadczonych fotografów. Niewłaściwe użycie, a tym samym zły wybór punktu pomiaru powoduje bardzo duże przekłamania. Pewną odmianą pomiaru punktowego jest spotykany w lustrzankach Canona pomiar centralny (częściowy, skoncentrowany). Działa on podobnie jak pomiar punktowy, jednak pole pomiarowe jest większe. Typowo obejmuje ono centralne 10% kadru, w związku z czym metoda taka jest mniej precyzyjna. Z drugiej strony o wiele trudniej dokonać zupełnie błędnego określenia ekspozycji.

Pomiar punktowy jest często ostatnią deską ratunku, gdy chcemy sfotografować niewielki obiekt w silnym oświetleniu kontrowym.

Niektóre aparaty nie wiążą pola pomiaru punktowego lub częściowego z centrum kadru, ale z aktywnym punktem AF. Ma to swoje zalety, gdyż to ten punkt wyznacza zwykle położenie fotografowanego obiektu względem kadru, co z kolei pomaga "inteligencji" aparatu ustawić odpowiednie parametry i pozwala przewidzieć skutki jej działania. Starsi fotografowie, przyzwyczajeni do centralnego położenia pola pomiaru punktowego, często narzekają na takie nowinki.

Na kłopoty blokada
Korzystając z pomiaru punktowego lub centralnie ważonego możemy mieć problemy przy niecentralnej kompozycji zdjęcia. Nieoceniona staje się wówczas funkcja blokady ekspozycji, dostępna we wszystkich lustrzankach cyfrowych i lepszych aparatach kompaktowych. Zwykle powiązana jest ona ze spustem migawki, który należy wcisnąć do połowy. Często na obudowie aparatu znajduje się też aktywujący ją osobny przycisk oznaczony jako AEL – Auto Exposure Lock). Z blokady korzystamy w ten sposób, że nakierowujemy punkt pomiarowy na obiekt dla którego ustalić chcemy właściwą ekspozycję, dokonujemy pomiaru i włączamy blokadę. Zwykle obie te czynności powiązane są ze wciśnięciem spustu do połowy, wraz z aktywacją autofokusa. Następnie przekadrowujemy zdjęcie tak, by uzyskać docelową kompozycję ujęcia i naciskamy spust do końca uruchamiając migawkę.

Funkcja blokady ekspozycji pozwala ustalić ekspozycję dla dowolnego punktu kadru. Bardzo przydatny jest w tym wypadku uruchamiający ją dedykowany przycisk.

Oczywiście blokada ekspozycji jest bezużyteczna przy korzystaniu z pomiaru matrycowego, gdyż nie wiadomo wówczas, co automatyka aparatu uznała za obiekt pierwszoplanowy. Przydać się może natomiast, gdy chcemy wykonać serie zdjęć przy tej samej ekspozycji, np. przy wykonywaniu kilkuklatkowej panoramy z ręki.

Zobacz także:
Wiem, co kupuję: obiektyw - część III
ABC fotografii – rodzaje kadrów
Wiem, co kupuję: obiektyw - część II
ABC fotografii – kompozycja
ABC fotografii – perspektywa
Zdjęcia panoramiczne – poradnik dla początkujących
Wiem, co kupuję: obiektyw - część I


« poprzednia strona 1|2|3 następna strona »
Powrót do listy artykułów
Konkurs  Konkurs
Nocą wszystko wygląda inaczej

Pod osłoną nocy świat wygląda inaczej. Przenikają go miejskie światła, iluminacje budynków i głębia czerni. Fotografowanie przy słabym oświetleniu nie należy do najłatwiejszych, ale może przynieść fantastyczne, oryginalne efekty i wiele radości. Zabierzcie aparaty na nocną wyprawę i pokażcie, co uda Wam się uchwycić!
Nocą wszystko wygląda inaczej
 
Ostatnio dodane zdjęcie:
[30.11.2018]
Autor:
Ilona Idzikowska
 
Dodaj swoje zdjęcie
Przejdź do galerii
Poprzednie konkursy
Nagrody w konkursie

 


AKTUALNOŚCI | SPRZĘT | EDYCJA OBRAZU | TEORIA | PRAKTYKA | SZTUKA
Mapa serwisu mapa serwisu Reklama reklama Kontakt kontakt
Czas generacji: 2.214s.