Jury w składzie:
przewodniczący: Krzysztof Jurecki, krytyk i historyk fotografii, członek honorowy ZPAF, wykładowca WSSiP w Łodzi
członkowie:
Jolanta Rycerska – art. fotografik, członek ZPAF, Prezes Zarządu Głównego ZPAF
Katarzyna Łata-Wrona – art. fotografik, członek ZPAF, Prezes ZPAF Okręgu Ślaskiego
Krystyna Małgorzata Dołowska – artysta-fotografik, członek zarządu Fotoklubu RP
Sławomir Jodłowski - artysta-fotografik, członek ZPAF, Regionalny Ośrodek Kultury w Częstochowie

Jury postanowiło przyznać następujące nagrody :
I nagroda w wysokości 2500 zł. dla Marty Dąbrowskiej z Raciborza za cykl prac „Szablony”, fundator nagrody - Prezydent Miasta Częstochowy
II nagroda w wysokości 1500 zł dla Haliny Marduły z Wrocławia za zestaw „Świeckie relikwie”
III nagroda w wysokości 800 zł. dla Anny Andrzejewskiej
z Będzina „Mieszczanin w kadrze i poza nim”
Wyróżnienia w wysokości 400 zł. otrzymali :
Marta Wapiennik z Zabierzowa, za pracę „Iluzja rzeczywistości” fundator nagrody Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Okręgu Częstochowskiego Spółka Akcyjna w Częstochowie
Katerina Mistal ze Szwecji, za cykl „Ice Move” fundator nagrody Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Okręgu Częstochowskiego Spółka Akcyjna w Częstochowie
Agnieszka Tomiczek z Bielska-Białej za zestaw „Zatraconych swiatów okruchy”

Świat symulacji czy realności? Strategie techniki cyfrowej.
Na to proste pytanie odpowiedzieć powinien sobie każdy twórca, niezależnie od tego, z jakiej wywodzi się tradycji artystycznej czy techniki twórczej i co go interesuje. A nawet, w co wierzy w sztuce i w życiu, ponieważ trudno oderwać jedno pojęcie od drugiego. Możliwe są trzy rozwiązania: a) bycie w „realności świata”, ale ona skupia się w dokumencie fotograficznym, a nie w przetworzeniach cyfrowych, b) „symulacja świata” pozbawiona realności i iluzji trójwymiarowej przestrzeni, c) „połączenie aspektu realności z cyfrowymi przetworzeniami”, co jest potencjalnie najlepszym rozwiązaniem, idealnym dla tradycji fotografii i świetnym dla nowych graficznych możliwości.
W tym roku po raz pierwszy wszystkie nagrody i wyróżnienia przypadły płci pięknej. I nie jest to przypadek; to nowy wyróżnik przebudowy świata artystycznego, w którym kobiety doszły do głosu prezentując nie tyle prace feministyczne, a raczej wynikłe z jego dokonań oraz różnej refleksji o życiu. „Strategie męskie” pokazywane na konkursie w Częstochowie (np. Jacek Szczerbaniewicz, Eugeniusz Nurzyński) wydają się opanowane, opatrzone, ba nawet akademicko-klasyczne. Mogą jednak inspirować, gdyż dotyczą różnych możliwości stosowania form czy koloru. Ale nie intrygują, jak jeszcze kilka lat temu.

Nagrody
Bezdyskusyjnie I nagrodę otrzymała Marta Dąbrowska za Szablony, które są metaforą ludzkiego życia, wraz z jego smutkiem, a nawet grozą starości a potem śmierci. Jej obsesyjne montaże, tradycja malarskiego, jak sadzę surrealizmu i przede wszystkim atmosfera strachu, którą w większości prac potrafi utrzymać, świadczy o bardzo dużym potencjale twórczym, ale i pewnej manieryczności w pokazywaniu ludzkich zarysów. Drugi z jej cykli, również na wysokim poziomie artystycznym, świadomie, choć arbitralnie, porównywał wyobrażenie człowieka do zwierzęcia, przede wszystkim anonimowego mężczyzny, jako martwej formy „mięsności” o tradycji sztuki krytycznej (Grzegorz Klaman).

fot. Marta Dąbrowska

II nagroda przypadła Halinie Mardule, która była już laureatką Cyberfoto. Jest prace przeciwne ideowo do realizacji Dąbrowskiej, wynikają z tradycji fotografii czarno-białej oraz myślenia bardziej humanistycznego i symbolicznego zarazem, przy melancholijnym nastawieniu wobec świata. Zainteresowana jest ona, jak pisała „alternatywną rzeczywistoś[cią] pojęć, znaczeń i metafor”. Są to montaże jak ze snu, poszukujące psychoanalitycznego spełnienia, i jak sądzę pozytywnego myślenia o dzieciństwie. Subtelna symbolika, jak w twórczości Grzegorza Przyborka: w tym książki, globus, znaczki pocztowe ze zwierzętami, łatwo wpisuje się w pamięć odbiorcy. Ten cykl trafnie kontynuuje jej poprzednie dokonania: Pożądanie i Spotkanie z Morfeuszem, w czym widać konsekwencję autorki.

fot. Halina Marduła

III nagrodę zdobyła nagradzana już kilka lat temu Anna Andrzejewska – portrecistka związana, podobnie jak Dąbrowska, ze środowiskiem ZPAF-u w Katowicach, który należy do najważniejszych ośrodków w Polsce. Od kilku lat z powodzeniem zgłębia ona zagadnienia portretu fotograficznego, który rozwijała w związku z fotografią mody i aktem. Maskowany portret, w którym skrywana jest tożsamość człowieka, wyraża tradycję surrealizmu i body-artu, gdzie cielesność przeciwstawiona została mieszczańskiemu wyobrażeniu o stroju, w świadomej relacji do tradycji malarstwa z jego tradycją barokowej fałdy oraz wysmakowaniem kolorystycznym całości, świadczącym o dużej wrażliwości estetycznej.

fot. Anna Andrzejewska