Nowe zastosowania, nowe technologie
W roku 1971 debiutuje na rynku Nikon F2 – spadkobierca i następca Nikona F. W nowym modelu tytan zastosowany został nie tylko do produkcji roletek migawki, ale także do wykonania oprawy lustra. Nikon chciał do minimum skrócić czas zasłonięcia wizjera przez podniesione lustro, a osiągnąć to można było jedynie przez zwiększenie prędkości jego ruchu. Dlatego też jego oprawa musiała być lekka i wytrzymała jednocześnie – stąd na materiał do jej skonstruowania wybrano tytan.

Profesjonalny Nikon F2 był pierwszą lustrzanką Nikona, w której tytan wykorzystano w konstrukcji obudowy lustra.

W porównaniu do roletek migawki, grubość elementów oprawy lustra była ponad 20-krotnie większa, co wymagało zastosowania innej technologii do produkcji tych elementów. Opracowano nowe metody tłoczenia i kształtowania elementów tytanowych, które z biegiem czasu zastosowane zostały również do produkcji tytanowych elementów korpusów.

Nikon F2 Titan – początek tytanowych korpusów
Do lat 70-tych XX wieku, pokrywy korpusów wykonywane były zwykle z mosiądzu (stop miedzi i cynku). Korpusy produkowane przez Nikona często wykorzystywane były przez zawodowych fotografów w ekstremalnych warunkach i narażone były na uszkodzenia mechaniczne, dlatego też rozważono zastosowanie tytanu jako materiału do wykonania zewnętrznych elementów korpusu. W ramach eksperymentu zbudowano Nikona F2, którego pokrywy wykonane zostały z blachy tytanowej. Wykonanie tak dużych elementów tłoczonych z blachy tytanowej ponownie napotkało wiele trudności technologicznych, szczególnie kłopotliwe było wyprofilowanie obudowy wizjera i pryzmatu.
W odróżnieniu od współcześnie produkowanych z użyciem tytanu korpusów, pierwsze "F dwójki" nie zostały polakierowane i pozostawiono je w naturalnym kolorze tytanu. Jednak zawodowcy narzekali, że ich korpusy zbytnio się wyróżniają i błyszczą się w słońcu. Dlatego w 1979 roku do sprzedaży trafiła ograniczona ilość Nikonów F2 Titan wykończonych czarnym lakierem o charakterystycznej matowej fakturze. Nikon F2 Titan, mimo, że wyprodukowany był w stosunkowo niewielkiej liczbie egzemplarzy, zdołał zyskać akceptację fotografów. Do handlu trafiały korpusy z wygrawerowanym słowem "Titan" (tych była większość) lub tylko z literą "T" następującą po numerze seryjnym.

Nikon F3/T (Titan) i pozostałe
Następcą modelu F2 był zaprezentowany w roku 1980 Nikon F3. Dwa lata później do produkcji trafiła wersja F3HP (High Eyepoint), wyposażona w wizjer z mocno odsuniętą źrenicą (punktem ocznym). Model ten osobom noszącym okulary umożliwiał wygodne objęcie wzrokiem całego kadru i od samego początku produkcji cieszył się ogromną popularnością. Ten właśnie model stał się podstawą do opracowania kolejnego korpusu tytanowego – F3/T.

Model F3/T dostępny był w dwóch wersjach: modnej ''tytanowej'' oraz bardziej dyskretnej, czarnej (na zdjęciu).

W odróżnieniu od modelu F2, nowy Nikon F3/T pomalowany został farbą w kolorze tytanu. W roku 1984 pojawiła się w sprzedaży również wersja czarna. Dla potrzeb fotoreporterów prasowych stworzona została wersja F3P, w której (oprócz kilku zmian ułatwiających pracę fotoreporterom) zastosowano wizjer "High eyepoint" o obudowie wykonanej z tytanu. Nowością było dodanie do wizjera sanek mocujących dla lamp błyskowych z "gorącą stopką" ISO. Tytanowy wizjer był wyjątkowo odporny na zadrapania, uderzenia i wstrząsy, a dzięki solidnemu mocowaniu nawet ciężka lampa błyskowa nie była w stanie wyrwać go z korpusu. Przy okazji trzeba tu wspomnieć, że wyprodukowany w roku 1993 i sprzedawany jedynie na terenie Japonii Nikon F3 Limited wyposażony był w identyczny wizjer jak ten w F3P.
Również w modelu F5 obudowę standardowego wizjera wykonano z tytanu. Wizjer ten wykończony był identyczną farbą jak pozostała część aparatu, a i w oznaczeniu modelu darowano sobie literkę "T". Ostatnią lustrzanką Nikona należącą do grona korpusów tytanowych był Nikon FM2T, którego dolna i górna pokrywa wykonana zostały z tego właśnie wytrzymałego metalu. Tym razem producent zdecydował się na farbę w kolorze podobnym do naturalnego tytanu, przez co korpus ten zyskał dodatkowo na wizualnej atrakcyjności.

Zobacz także:
Tokina MACRO 35 mm f/2.8 AT-X do Canona i Nikona
Bezpłatny podręcznik fotografii dla użytkowników Nikona D70
Nikon D3 i D300 – oficjalne zdjęcia testowe
Nikony D2Xs lecą w kosmos
Zeiss Distagon T* 2/28 – jasny, szeroki kąt dla Nikona i Pentaksa
8. Rajd Nikona i feta z okazji 90-lecia japońskiej firmy
Nikon View NX, Nikon Transfer oraz Picture Project Export Utility – nowe programy Nikona
Nikon Polska prezentuje D3 i D300 na YouTube
Nikon COOLPIX S51 i S51c – elegancki wygląd, stabilizacja i nadajnik WiFI
Nikon COOLPIX S510 – kompaktowy sprinter
Nikon COOLPIX L14 i L15 – kieszonkowe cyfraki dla każdego
Nikon COOLPIX S700 – malutki, elegancki i naprawdę szybki
Nikon COOLPIX P5100 oraz P50 – nowe kompakty dla wymagającego amatora
Nikon COOLPIX S200 w dwóch nowych kolorach
Pięć pełnoklatkowych obiektywów Nikona
Nikon D300 – korpus szyty na miarę
Nikon D3 – a jednak pełna klatka!
Kolejne przecieki na temat nowego Nikona?
Nowy rodzaj matrycy światłoczułej od Nikona
Nikon Capture NX – aktualizacja, wersja 1.2.0
Nikon ma 90 lat! Gratulujemy!
Nikon RAW Codec – wersja 1.02
Nikon COOLPIX L4 – wadliwa seria aparatów
Nikon Coolpix S6, P1 i P2 – nowy firmware, wersja 1.1
Historia migawek Nikona – od modelu I do F6
Co znaczą magiczne symbole DX, VR, G, AI-S, czyli oznaczenia obiektywów Nikona?