Plastyka obrazu
Jednym z powodów, dla których kupujemy jasne stałki, jest możliwość fotografowania przy dużych otworach względnych. Z tego względu ważne jest, jaki charakter będzie miało odwzorowanie obszarów nieostrych (tzw. bokeh), gdyż to ono w dużej mierze wpływa na plastykę obrazu. Nowy Nikkor spisuje się pod tym względem całkiem nieźle.

Plastyka obszarów nieostrych jest spokojna, pozbawiona niepokojących zawirowań tak charakterystycznych dla tanich zoomów.

Co prawda przy przysłonach powyżej f/5.6 krążki rozproszenia przyjmują kształt wielokąta (co spowodowane jest stosunkowo niewielką liczbą listków przysłony), ale nie jest to zbyt uciążliwe, gdyż krążki są równomiernie wypełnione a ich brzegi nie są przerysowane. Jak to się kształtuje wraz zmianą wartości przysłony, widać na ilustracji poniżej:

Na ilustracji uwidoczniony jest fragment zdjęcia w pobliżu centrum kadru.

Przy najszerszych otworach przysłony można zaobserwować ścięcie krążków rozproszenia, ale już przy f/2,8 efekt ten znika, co można zobaczyć poniżej:

Na ilustracji uwidoczniony jest fragment zdjęcia w narożniku kadru FX.