Teraz część ostatnia i najważniejsza: połączenie odpowiednich fragmentów obu warstw w jeden harmonijny obraz. Wybieramy z menu Warstwa | Maska warstwy | Ukryj wszystko (Layer | Layer Mask | Hide All). Zobaczymy, że zdjęcie powróciło do pierwotnego wyglądu a jednocześnie przy zmodyfikowanej warstwie pojawił się czarny prostokąt symbolizujący maskę obrazu (powinna się na nim znajdować biała obwódka – jeśli jej nie ma, należy go kliknąć). Następnie z palety narzędzi wybieramy Pędzel (Brush Tool) i zamalowujemy nim niedoświetlone obszary. W miejscach tych pojawi się zawartość zmodyfikowanej warstwy.
Należy tutaj zauważyć, że pędzel służący do stworzenia maski działa tak samo jak wówczas, gdy wykorzystujemy go w "normalny" sposób – do malowania. Możemy zatem, w górnej części ekranu programu, ustawić jego promień, stopień zmiękczenia krawędzi oraz stopień krycia. Wszystko to po to, aby połączenia krawędzi różnych warstw były płynne i nie rzucały się w oczy.

Tworząc maskę obrazu widzimy na bieżąco efekty dokonywanych zmian. Dodatkowo na panelu z warstwami możemy oglądać sam kształt wykonywanej maski, co ułatwia odnajdywanie w niej dziur.

Po bardzo dokładnym połączeniu obydwu warstw pozostaje nam już tylko zapisać efekt naszej pracy w postaci końcowej. Warto też przez jakiś czas zachować zdjęcie w formacie PSD, co pozwoli nam dokonywać rozmaitych zmian i poprawek na poszczególnych warstwach. Pamiętajmy też, że jeżeli podczas tworzenia maski wyjedziemy poza interesujący nas obszar, narzędzie Gumka (Eraser Tool) pozwoli nam naprawić błąd. Samo gotowe zdjęcie może też wymagać normalnej korekty kontrastu, kolorystyki oraz ekspozycji i zanim wszystko doprowadzimy do końca, nie pozbywajmy się materiału źródłowego.

Gotowe zdjęcie stanowi harmonijną całość pomiędzy pierwszym a drugim planem. Naturalnie ostateczny wybór, która jego wersja jest najlepsza, pozostawiam Wam.

Aureola – objaw niechlujstwa
Tworzenie precyzyjnej maski warstwy trwa i jest pracochłonne. Jednak próby przyspieszenia tego zadania zazwyczaj kończą się tym, że maska warstwy nie jest wykonana dość dokładnie i na zdjęciu pozostaje efekt jasnych lub ciemnych obrysów wokół obiektów, których ekspozycję korygowaliśmy. Jest to tak zwana aureola, lub halo i może pojawić się również przy zastosowaniu opisanych w dalszej części tego artykułu automatycznych metod korekty – w takim wypadku będzie to oznaczało, że źle ustawiliśmy narzędzie korygujące.

Z jasną lub ciemną poświatą wokół korygowanego obiektu spotykamy się wówczas, gdy kształt maski nie został wystarczająco precyzyjnie dopasowany do kształtu przedmiotu. W tym wypadku pozostawienie takiego efektu oznaczałoby zaoszczędzenie maksymalnie kilkunastu minut pracy.

W czasach, gdy obróbki zdjęć dokonywano wyłącznie w ciemni, fotografowie korygowali ekspozycję fragmentów zdjęć za pomocą odpowiednio przyciętych masek zasłaniających światło. Metoda ta z oczywistych względów nie dawała takiej swobody, jak obróbka komputerowa i podobny do przedstawionego powyżej efekt aureoli był często spotykany. Jednak już wtedy świadczył on na niekorzyść fotografa, choć nie zawsze dało się go uniknąć. W przypadku obróbki komputerowej świadczy on tylko o tym, że komuś nie chciało się poświęcić zdjęciu tyle czasu, ile ono wymagało.
Dlaczego o tym piszę? Niestety dlatego, że efekt ten często jest widoczny nie tylko na zdjęciach publikowanych prywatnie przez amatorów, ale też na fotografiach profesjonalnych (a więc takich, za które zarówno fotograf, jak i fotoedytor otrzymali zapłatę) zamieszczanych w poważnych serwisach prasowych. Nie wiem, jak wielki pośpiech skłonił do publikacji tak niedbałych prac, lecz niezależnie od przyczyn fakt ten wystawia właścicielowi strony niezbyt pochlebną recenzję.

Jak ułatwić sobie życie – Photoshop CS/CS2/CS3
Posiadacze wersji Photoshopa 8.0 i wyższych otrzymali do dyspozycji bardzo interesujące narzędzie, pozwalające skrócić opisany powyżej proces do manipulacji dwoma suwakami (w trudniejszych przypadkach wzbogaconymi o dodatkowy panel z ustawieniami). Nosi ono nazwę Światła i cienie (Shadow/Highlight) i jest zlokalizowane w menu Obraz | Dopasuj | Światła i cienie (Image | Adjust | Shadow/Highlight).

Nawet wymagający fotografowie nie powinni mieć powodów do narzekań. Automatyka modułu Shadow\Highlights w Photoshopie CS3 działa bez zarzutu. Korekta zdjęcia trwała zaledwie kilka sekund.

Po jego otwarciu zobaczymy okno z dwoma suwakami: Cienie (Shadows) oraz Światła (Highlights), natomiast po zaznaczeniu kwadratu Pokaż więcej opcji (Show More Options) otrzymamy dostęp do funkcji regulujących działanie narzędzia, które mogą nam się przydać, jeżeli jego działanie nie jest zgodne z naszymi oczekiwaniami (np. pojawia się opisany wcześniej efekt aureoli).
W naszym przykładzie jednak użycie tego narzędzia daje fenomenalne rezultaty. Efekt osiągnięty w ciągu kilku sekund za pomocą firmowych ustawień (Cienie: 50%) co najmniej dorównuje temu, jaki uzyskaliśmy wcześniej za pomocą warstw i masek.